30-32 Η δίκη και η εκτέλεση των αιχμαλώτων
Φιλοκλής (αγγλόφωνο λήμμα) [πηγή: Perseus Digital Library, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology]
Αδείμαντος (αγγλόφωνο λήμμα) [πηγή: Perseus Digital Library, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology]
Πάτα στα εικονίδια ή στις λέξεις - δεσμούς για να δεις το σχόλιο
[30]
Λύσανδρος δὲ τάς τε ναῦς καὶ τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τἆλλα πάντα εἰς Λάμψακον ἀπήγαγεν, ἔλαβε δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν ἄλλους τε καὶ Φιλοκλέα καὶ Ἀδείμαντον.
Ἧι δ’ ἡμέρᾳ ταῦτα κατειργάσατο, ἔπεμψε Θεόπομπον τὸν Μιλήσιον
λῃστὴν
εἰς Λακεδαίμονα ἀπαγγελοῦντα τὰ γεγονότα, ὃς
ἀφικόμενος τριταῖος ἀπήγγειλε.
[31] Μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρος ἁθροίσας
τοὺς συμμάχους ἐκέλευσε βουλεύεσθαι περὶ τῶν αἰχμαλώτων. Ἐνταῦθα δὴ κατηγορίαι ἐγίγνοντο πολλαὶ τῶν Ἀθηναίων,
ἅ τε ἤδη παρενενομήκεσαν καὶ ἃ ἐψηφισμένοι ἦσαν ποιεῖν, εἰ
κρατήσειαν τῇ ναυμαχίᾳ, τὴν δεξιὰν χεῖρα ἀποκόπτειν τῶν
ζωγρηθέντων πάντων,
καὶ ὅτι λαβόντες δύο τριήρεις, Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν, τοὺς ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πάντας κατακρημνίσειαν. Φιλοκλῆς δ’ ἦν στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων, ὃς τούτους διέφθειρεν.
[32] Ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά, καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι τῶν αἰχμαλώτων ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι πλὴν Ἀδειμάντου, ὅτι μόνος
ἐπελάβετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ περὶ τῆς
ἀποτομῆς τῶν χειρῶν ψηφίσματος·
ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων προδοῦναι τὰς ναῦς.
Λύσανδρος δὲ Φιλοκλέα πρῶτον ἐρωτήσας, ὃς τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους κατεκρήμνισε, τί εἴη ἄξιος παθεῖν ἀρξάμενος εἰς Ἕλληνας παρανομεῖν, ἀπέσφαξεν.
Δες τη συντακτική ανάλυση πατώντας (για διαδραστικό, κινητό) ή περνώντας τον δείκτη (για pc) πάνω στη λέξη.
Δες τη μετάφραση κάθε σειράς πατώντας στο μ
ή εμφάνισε-απόκρυψε όλη τη μετάφραση πατώντας εδώ
30-32 Η δίκη και η εκτέλεση των αιχμαλώτων
Φιλοκλής (αγγλόφωνο λήμμα) [πηγή: Perseus Digital Library, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology]
Αδείμαντος (αγγλόφωνο λήμμα) [πηγή: Perseus Digital Library, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology]
μ
[30]
Λύσανδρος δὲ
τάς τε ναῦς καὶ τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τἆλλα
πάντα
εἰς Λάμψακον
ἀπήγαγεν,
ἔλαβε δὲ καὶ
τῶν στρατηγῶν
ἄλλους τε καὶ Φιλοκλέα καὶ Ἀδείμαντον.
Ἧι δ’
ἡμέρᾳ
ταῦτα
κατειργάσατο,
ἔπεμψε
Θεόπομπον
τὸν Μιλήσιον
λῃστὴν
εἰς Λακεδαίμονα
ἀπαγγελοῦντα
τὰ γεγονότα,
ὃς
ἀφικόμενος
τριταῖος
ἀπήγγειλε.
μ [31]
Μετὰ δὲ ταῦτα
Λύσανδρος
ἁθροίσας
τοὺς συμμάχους
ἐκέλευσε
βουλεύεσθαι
περὶ τῶν αἰχμαλώτων.
Ἐνταῦθα δὴ
κατηγορίαι
ἐγίγνοντο
πολλαὶ
τῶν Ἀθηναίων,
ἅ τε
ἤδη
παρενενομήκεσαν
καὶ ἃ
ἐψηφισμένοι ἦσαν
ποιεῖν,
εἰ
κρατήσειαν
τῇ ναυμαχίᾳ,
τὴν δεξιὰν
χεῖρα
ἀποκόπτειν
τῶν ζωγρηθέντων
πάντων,
καὶ ὅτι λαβόντες
δύο
τριήρεις,
Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν,
τοὺς ἄνδρας
ἐξ αὐτῶν
πάντας
κατακρημνίσειαν.
Φιλοκλῆς δ’
ἦν
στρατηγὸς
τῶν Ἀθηναίων,
ὃς
τούτους
διέφθειρεν.
μ
[32] Ἐλέγετο δὲ καὶ
ἄλλα
πολλά,
καὶ ἔδοξεν
ἀποκτεῖναι
τῶν αἰχμαλώτων
ὅσοι
ἦσαν
Ἀθηναῖοι
πλὴν Ἀδειμάντου,
ὅτι μόνος
ἐπελάβετο
ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ
περὶ τῆς ἀποτομῆς
τῶν χειρῶν
ψηφίσματος·
ᾐτιάθη μέντοι
ὑπό τινων
προδοῦναι
τὰς ναῦς.
Λύσανδρος δὲ
Φιλοκλέα
πρῶτον
ἐρωτήσας,
ὃς
τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους
κατεκρήμνισε,
τί
εἴη
ἄξιος
παθεῖν
ἀρξάμενος
εἰς Ἕλληνας
παρανομεῖν,
ἀπέσφαξεν.
Μετάφραση Ρ. Ρούφου | Αρχαίο Κείμενο | Μετάφραση Γ. Α. Ράπτη |
[1.30] Στο μεταξύ ο Λύσανδρος οδήγησε τα πλοία, τους αιχμαλώτους (ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν ο Φιλοκλής, ο Αδείμαντος κι άλλοι στρατηγοί) και τ’ άλλα λάφυρα στη Λάμψακο. Την ίδια μέρα της νίκης του εξάλλου έστειλε τον Θεόπομπο τον Μιλήσιο, τον κουρσάρο, ν’ αναγγείλει τα γεγονότα στη Λακεδαίμονα· αυτός έφτασε εκεί τη μεθεπόμενη μέρα κι έδωσε αναφορά. | [1.30] Λύσανδρος δὲ τάς τε ναῦς καὶ τοὺς αἰχμαλώτους καὶ τἆλλα πάντα εἰς Λάμψακον ἀπήγαγεν, ἔλαβε δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν ἄλλους τε καὶ Φιλοκλέα καὶ Ἀδείμαντον. ᾟ δ’ ἡμέρᾳ ταῦτα κατειργάσατο, ἔπεμψε Θεόπομπον τὸν Μιλήσιον λῃστὴν εἰς Λακεδαίμονα ἀπαγγελοῦντα τὰ γεγονότα, ὃς ἀφικόμενος τριταῖος ἀπήγγειλε. | [1.30] Ο Λύσανδρος μετέφερε στη Λάμψακο τα πλοία και τους αιχμαλώτους και όλα τα υπόλοιπα και έπιασε από τους στρατηγούς και άλλους και το Φιλοκλή και τον Αδείμαντο· την ίδια μέρα που πέτυχε όλα αυτά έστειλε στη Σπάρτη το Μιλήσιο πειρατή Θεόπομπο, για να ανακοινώσει τα γεγονότα, που έφτασε σε τρεις μέρες και τα ανακοίνωσε. |
[1.31] Έπειτα ο Λύσανδρος συγκέντρωσε τους συμμάχους και τους είπε να συσκεφθούν για την τύχη των αιχμαλώτων. Τότε κατηγορήθηκαν για πολλά οι Αθηναίοι: για εγκλήματα που είχαν κάνει και γι’ άλλα που είχε ψηφίσει η Συνέλευσή τους να κάνουν αν κέρδιζαν τη ναυμαχία – να κόψουν το δεξί χέρι σ’ όλους τους αιχμαλώτους. Τους κατηγόρησαν κι ότι είχαν ρίξει στη θάλασσα ολόκληρο το πλήρωμα των πολεμικών που ’χαν πέσει στα χέρια τους, ενός ανδριώτικου κι ενός κορινθιακού· ο Φιλοκλής ήταν ο Αθηναίος στρατηγός που τους εξόντωσε. | [1.31] Μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρος ἁθροίσας τοὺς συμμάχους ἐκέλευσε βουλεύεσθαι περὶ τῶν αἰχμαλώτων. Ἐνταῦθα δὴ κατηγορίαι ἐγίγνοντο πολλαὶ τῶν Ἀθηναίων, ἅ τε ἤδη παρενενομήκεσαν καὶ ἃ ἐψηφισμένοι ἦσαν ποιεῖν, εἰ κρατήσειαν τῇ ναυμαχίᾳ, τὴν δεξιὰν χεῖρα ἀποκόπτειν τῶν ζωγρηθέντων πάντων, καὶ ὅτι λαβόντες δύο τριήρεις, Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν, τοὺς ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πάντας κατακρημνίσειαν· Φιλοκλῆς δ’ ἦν στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων, ὃς τούτους διέφθειρεν. | [1.31] Ύστερα, ο Λύσανδρος συγκέντρωσε τους συμμάχους και τους πρότρεπε να αποφασίσουν για την τύχη των αιχμαλώτων. Εδώ ακούστηκαν πολλά σε βάρος των Αθηναίων, και για όσες παρανομίες είχαν διαπράξει και για όσες σκόπευαν με ψήφισμα να κάνουν, αν επικρατούσαν στη ναυμαχία, να κόψουν δηλαδή το δεξί χέρι όλων των αιχμαλώτων, και για το ότι συνέλαβαν δυο πλοία, ένα Κορινθιακό κι ένα από την Άνδρο, και όλους τους ναύτες αυτών τους έπνιξαν στη θάλασσα· κι ήταν ο Φιλοκλής, ο στρατηγός των Αθηναίων, που τους σκότωσε. |
[1.32] Ειπώθηκαν κι άλλα πολλά, κι αποφασίστηκε να εκτελέσουν όσους αιχμαλώτους ήταν Αθηναίοι εκτός από τον Αδείμαντο (αυτός μονάχος, στη Συνέλευση, είχε εναντιωθεί στο κόψιμο των χεριών – μερικοί μάλιστα τον κατηγόρησαν ότι προδίδει τον στόλο). Ο Λύσανδρος ρώτησε πρώτο τον Φιλοκλή ποια τιμωρία του άξιζε –αυτού, που πρώτος παραβίασε τους νόμους του πολέμου ανάμεσα στους Έλληνες– και κατόπιν τον έσφαξε. | [1.32] Ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά, καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι τῶν αἰχμαλώτων ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι πλὴν Ἀδειμάντου, ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἀποτομῆς τῶν χειρῶν ψηφίσματος·ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων προδοῦναι τὰς ναῦς. Λύσανδρος δὲ Φιλοκλέα πρῶτον ἐρωτήσας, ὃς τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους κατεκρήμνισε, τί εἴη ἄξιος παθεῖν ἀρξάμενος εἰς Ἕλληνας παρανομεῖν, ἀπέσφαξεν. | [1.32] Ακούστηκαν και άλλα πολλά και αποφάσισαν να σκοτώσουν όσους από τους αιχμαλώτους ήταν Αθηναίοι, εκτός από τον Αδείμαντο που ήταν ο μόνος αντίθετος στην εκκλησία του δήμου για το ψήφισμα να κόψουν τα χέρια (των αιχμαλώτων). Μάλιστα, κατηγορήθηκε από κάποιους ότι πρόδωσε το στόλο. Ο Λύσανδρος, αφού πρώτα ρώτησε το Φιλοκλή που έπνιξε τους Ανδρίους και Κορίνθιους ναύτες, ποια τιμωρία του αξίζει, καθώς πρώτος έκανε την αρχή των παρανομιών σε βάρος των Ελλήνων, τον έσφαξε. |
Λύσανδρος, ιταλικό ασημένιο μετάλλιο του 16ου αι. σε σχέδιο του Belli, Valerio
Πηγή: Βρετανικό Μουσείο
Λύσανδρος, Εκδοτική Αθηνών